Για τους Χιώτες η νησίδα «Πάσπαργος» οριοθετεί τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στον ναυτικό δίαυλο Χίου Τσεσμέ. Το όνομά του έχει συνδεθεί με μία σειρά ιστοριών που θέλουν Χιώτες να το κατοικούν και να μένουν σε αυτό από τα μέσα του 1800 μέχρι και τις αρχές του 1900, οπότε και τα γεγονότα εκείνης της περιόδου το μετέτρεψαν σε μία ακατοίκητη νησίδα.
Οι λίγες επίσημες πληροφορίες που υπάρχουν για τον Πάσπαργο, αναφέρουν ότι πρόκειται για μία νησίδα με μήκος ακτών 593 μ. και η οποία έχει σταματήσει να κατοικείται από το 1930 μέχρι και σήμερα.
Στο υψηλότερό του σημείο υπάρχει κτισμένος ένας φάρος του 1863 που μαζί με ένα ερειπωμένο σπίτι, μαρτυρούν την ανθρώπινη παρουσία που υπήρχε κάποτε σε αυτή τη νησίδα του Αιγαίου.
Παρότι η ύπαρξη Ελλήνων και η δραστηριοποίησή τους, πάνω στη νησίδα, καταγράφεται σε πολλές προφορικές μαρτυρίες, αυτό το οποίο γνωρίζουμε με σιγουριά είναι ότι ο «Πάσπαργος» μαζί με τη γειτονική νησίδα «το νησί του Βοσπόρου», παραχωρήθηκαν στην Τουρκία μετά τη συνθήκη της Λωζάνης και έλαβε την ονομασία «Sungukaya Adasi».
Να σημειωθεί ότι κατά τα γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής και του ξεριζωμού των Ελλήνων από την Ιωνική γη, μαρτυρείται η παρουσία του σε ιστορίες Ελλήνων που το χρησιμοποίησαν ως πέρασμα για να μεταβούν στη Χίο, αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο για μία καλύτερη ζωή.
Το 2007 έγινε μία προσπάθεια από την Τουρκία προκειμένου η νησίδα να αξιοποιηθεί τουριστικά έναντι μηνιαίου μισθώματος 1.600 τουρκικών λιρών τον μήνα, όμως το σχέδιο έπεσε στο κενό εξαιτίας του μεγάλου κόστους επισκευής τόσο του φάρου όσο και του κτιρίου που βρίσκεται δίπλα από αυτόν.
Τους καλοκαιρινούς μήνες, ο «Πάσπαργος» αποτελεί αγαπημένο σημείο καταδύσεων, ψαρέματος και ψαροντούφεκου για πολλούς μόνιμους κατοίκους και παραθεριστές της περιοχής του Τσεσμέ.
Πηγή φώτο: © Drone Discoverchios.gr
made with in Chios